Sophie Sobry
Kunsttentoonstelling
De kunstwerken van Sophie zijn vrij te bezichtigen in maart tijdens de openingsuren van Cultuurhuis De Keizer. Op zaterdag 15 maart om 19u00 is Sophie aanwezig tijdens haar vernissage om u wat meer uitleg te geven over haar werken. Iedereen welkom!
Sophie Sobry is geboren in Roeselare op 25 maart 1974. Na een bezoek aan de grafische school HIGRO - VISO in Gent in 1990, was ze enorm onder de indruk van de studenten fotografie die aan het werk waren in de donkere kamer. Het magische moment van het fotografische beeld dat zich in het ontwikkelbad vormt op het fotopapier, nadat het, latent aanwezig, van het negatief via de vergroter op dit lichtgevoelig papier werd overgezet. Een paar maanden later, in september 1990, begon ze aan haar opleiding fotografie, waar ze na 3 jaar secundair onderwijs haar diploma van fotograaf behaalde. Het waren 3 intense jaren, die begonnen met 3 intense woorden, door één van onze 2 leraars fotografie uitgesproken. Een zin die elke student fotografie zich ongetwijfeld gans zijn leven zou blijven herinneren, en die iedereen zeker ook heeft 'gevormd': "De komende 3 jaar zullen er hier maar 3 dingen belangrijk zijn: eerlijkheid, doorzettingsvermogen en werkkracht." Het was een andere tijd, de periode van de analoge fotografie. Het ambachtelijke karakter ervan, het zelf afdrukken van de zwart-wit foto's, opnieuw en opnieuw en opnieuw, tot alle grijswaarden, alle tinten wit en alle diepe zwarten hun ideale balans vonden, gaf heel veel voldoening. Vele jaren gebruikte Sophie fotografie zowel in haar opleiding sociaal cultureel werk, als in de sociaal artistieke projecten die eind jaren '90 in Kortrijk begonnen bij Theater Antigone en later De unie Der Zorgelozen. In 2014 stopte ze dit bijberoep en begon aan de Academie voor Schone Kunsten in Kortrijk aan 3 jaar algemene beeldende kunst en daarna 3 jaar tekenkunst. De fotografie was voor Sophie persoonlijk, met de opkomst van het internet en nadien de sociale media, te veel veranderd om het type fotografie, dat ze het liefste beoefende, de documentaire fotografie, te blijven 'bedrijven'. ze zocht een soort tussenvorm die mijn fotografisch werk kon combineren met de beeldende kunst en tekenkunst, en later schilderkunst. Waar in de digitale fotografie foto's in Photoshop in de verschillende lagen worden bewerkt, vind je dit terug in de verschillende lagen verf op een schilderij. Dat de zware fototas kon worden ingeruild voor een potlood, penseel en verf allerhande, was voor haar een aangename bevrijding. Afwisseling is een noodzaak en de uitdaging van nieuwe dingen uitproberen geeft dezelfde voldoening als de magie van het moment van het latente fotografisch beeld dat zich vormt op een wit blad fotopapier in het ontwikkelbad van de donkere kamer. |